promus

Norsk (nynorsk)

Johanna er 15 år og bur saman med mor og veslesøster. Det er Johanna som tar ansvar for dei alle saman. Mora drikk alt for mykje og bryr seg ikkje med å tenke på det endelause. Veslesøster er 7 år og hennar største ønske er å få ein eigen katt som ho kan passe på. Samstundes leitar Johanna etter nærleik hos gutar som kanskje ikkje maktar å gi henne det ho treng. Dette er ei forteljing om ei ung jente som blir vaksen altfor fort, men og om familieband, lojalitet og djup kjærleik. Forteljing for ungdomstrinnet. Omtalen er utarbeidd av BS.

Vinden og kattane

Denne romanen krinsar om historiene vi fortel oss sjølv og kvarandre om liva våre. Kan vi stole på minna, at vi hugsar rett, både for eigen og andre sin del? I Athen innleiar ei norsk kvinne eit forhold til ein eldre mann. Då dei reiser til Makronissos, ei tidlegare fangeøy, opnar dei seg for kvarandre om liva sine. Kvinna er sikker på at ho har gløymd mykje, men korleis kan ho vite kva ho utelet frå forteljinga? Fire episodar får ho til å tvile på kva som er sant, og kva som er oppspinn. Etter 25 år møter ho igjen mannen frå tida i Athen. Korleis hugsar dei augeblikka dei delte? Og kven har ho blitt i løp av tida som har gått? Tema som død, aldring og minnets lunefulle verknad er å finne i kjernen av denne romanen. Omtalen er utarbeidd av BS.

Liljene på stranda

Susi sit åleine på eit hotellrom i Sarajevo. Ho har skrudd av mobilen og brukar tida i den framande byen til å tenkje på overgrepet som skjedde kvelden før ho flykta. Ho har nett byrja på andre året på vidaregåande skole i Noreg, men etter den forferdeleg opplevinga, tek Susi første fly vekk frå heimplassen. I Sarajevo prøvar ho å finne fotfeste etter det som skjedde. Dette er ein fri oppfølgjar til "Andre sida av Paris" (2007). Forteljing for mellom-/ungdomstrinnet.

Vegen heim frå Sarajevo

Susi går på ein heilt vanleg norsk ungdomsskule, og ho er passeleg flink på skulen. Både Susi og mora er heilt vanlege, likevel blir begge utsett for mobbing og trakassering. Dersom ho hadde budd i Paris, hadde ho kunna flytta til den andre sida av byen, men det går ikkje her heime. Her vil det alltid vere nokon som kjenner ho. Heldigvis begynner det ei ny jente, Nazan, i klassen til Susi. Dette er ei forteljing om heile tida å finne den rette plassen blant andre menneske, og om at det er den sterkastes rett som gjeld, både for vaksne og barn. Kapitla i boka er korte. Nynorsk tekst. Roman for mellom-/ungdomstrinnet.

Andre sida av Paris

Katja er skilsmissebarn og har budd saman med pappa sidan foreldra skilde lag. Mamma arbeider i Afrika og har gitt Katja mobiltelefon slik at dei lett skal kunne halde kontakten. Katja drøymer stadig om at mamma og pappa skal flytte saman att, og ho gjer alt ho kan for å øydelegge for damevennene til pappa. Den nye kjærasten hans, Petra, får det ikkje enkelt da ho blir med dei til sommarhuset. Båe foreldra er opptekne av dei nye liva sine, og Katjaføler seg ofte utanfor. Ho er skuffa over foreldra, og prøver å utnytte deira dårlege samvit ved å sette dei opp mot kvarandre. Problemstillinga er reell og her er mykje å kjenne seg att i. Forfattaren skildrar ubehaget i det å være skilsmisseborn på en måte som treff vaksne og born. Historia har eit oversiktleg handlingsmønster, den er fortald i eg-form, og det er Katjastankar og kjensler som kjem til uttrykk. Teksten er skriven i ei ledig og moderne nynorsk språkform.

Kjærleik på pinne frå Ouagadougou

"Det er ein nydeleg baby", seier Anna, "men det er sikkert nokon som kunne trenge ein baby meir enn oss" Anna synest ikkje det er lett å bli storesyster for andre gong, og prøver å fortelje det til dei vaksne på ulikemåtar. Dei skjønar ho ikkje, og synest berre at ho er fæl. Heldigvis er det somme som veit at Anna er ei grei jente inst inne. I ei knapp og poetisk språkform fortel forfattaren historia om Anna som lir av syskensjalusi. Bokaer full av dei utspekulerte påfunna hennar for å kalle på dei vaksne si oppmerksomheit, og historia gjev innsikt i korleis det må følest for ei litajente å ikkje bli sett av sine nærmaste. Trass i den knappe teksten, greier forfattaren å gje oss eit godt bilete av Anna, ei sterk, og ikkje alltid like veloppdragen jente, men ei jente som har mykje å fare med berre ho får sleppe til. Historia er illustrert med spennande, stiliserte trykk av Inger Lise Belsvik som forsterkar Anna si dramtiske oppleving av situasjonen, og dei har ein knapp, forenkla form som heile tida speler på lag med teksten. Samlaget, 1997.

Ikkje gløym å klappe katten

Gro og mor er åleine. Gro går i barnehagen, men trivst ikkje der. Dei ertar ho når dei vaksne ikkje høyrer, dei seier ho er for tjukk. Mor skjønar Gro, for ho har ikkje alltid lyst til å gå på jobb heller. Ein dag rømer Gro og mor ut i vinteren med bilen, og blir der. Heile vinteren er dei inne i ei snøhole, heilt til isen tek til å tine. Da er dei klare til å dra heim og møte kvardagen. Boka får fram vare kjensler og stemningar. Akvarellene, med tusjkontur, er i blå-brune toner, til dei dreg heim. Da blir dei varmare i tonen. Dette er blitt ei poetisk biletbok med fint samspel mellom forfattar og illustratør, men tekst på mørke flater gjer boka vanskeleg for noen lesarar.

Rønnaug Kleiva

Som forfatter

Emner knyttet til Rønnaug Kleiva

Kontakt

Info

Nettstedet

Kontakt

Info

Nettstedet

Rønnaug Kleiva

Som forfatter

Vinden og kattane : roman

Liljene på stranda : roman

Vegen heim frå Sarajevo

Andre sida av Paris

Kjærleik på pinne frå Ouagadougou

Ikkje gløym å klappe katten

Ein underleg vinter

Emner knyttet til Rønnaug Kleiva

Kontakt

Info

Nettstedet